Start van hoofdcontent
nl

Hoornse Charlotte ziet al 13 maanden haar kinderen niet: "Leef van dag tot dag"

25 mei 2023, 06.00 uur · Aangepast 25 mei 2023, 10.03 uur · Door Michiel Baas

Het is een voortdurende nachtmerrie. Charlotte* (26) is moeder van drie jonge kinderen, die ze al 13 maanden niet heeft gezien. Door gebrek aan een vaste woning leidde ze zelfs enkele jaren een zwervend bestaan in Hoorn. Voor urgentie komt ze voorlopig niet in aanmerking. "Ik leef van dag tot dag."  

Beeld: Craiyon.com

Moedertranen op een bank in Hoorn, als haar kinderen ter sprake komen. "Er gebeuren heus wel positieve dingen in mijn leven, maar ik kan er niet van genieten. Ik wil gewoon mijn kinderen zien. Ze zijn maar één keer klein..." 

Het leven staat voor Charlotte voor een groot deel in het teken van overleven. Haar jeugd was op zijn zachtst gezegd geen pretje. Niet voor niets is er met haar ouders geen contact meer. 

Mishandeld

Maar er gaat licht schijnen als ze verliefd wordt. Omdat er in Hoorn geen woonruimte beschikbaar is, belandt het jonge stel uiteindelijk in Den Helder - waar ze via bekenden van haar partner particulier een huis kunnen huren. Ze bevalt van drie kinderen. Maar wat blijkt: haar partner heeft losse handjes. Charlotte wordt mishandeld en in 2019 er is maar één keuze: vertrekken. Er wordt aangifte gedaan bij de politie en ook instanties als Jeugdzorg en Veilig Thuis worden ingeschakeld.

Er is gedeelde voogdijschap, maar omdat Charlotte geen woning heeft, wonen de kinderen bij hun vader, die inmiddels is verhuisd naar Schagen. De inmenging van de verschillende instanties zorgen al die jaren niet voor het gewenste resultaat. Tot grote frustratie en veel verdriet van Charlotte en haar omgeving. 

Willem Bakker komt op voor Charlotte: "Niemand doet iets!"

Vanuit zijn rol als voorzitter van Stichting Ouderennetwerk West-Friesland zet Willem Bakker zich in voor de situatie van Charlotte. Hij zet zijn tanden in de zaak en heeft contact gezocht met alle betrokken instanties. Maar veel verder is hij nog niet gekomen. "Deze nachtmerrie kan zo opgelost worden. Instanties als Veilig Thuis en de gemeente Hoorn doen niets. Woningcorporatie Intermaris reageert niet eens op mijn mail. Waarom moet de moeder hiervoor bloeden? Het enige dat zij heeft gedaan is voor haarzelf gekozen."

Afgelopen dinsdag sprak hij tijdens de commissievergadering in Hoorn onder meer wethouder Marjon van der Ven toe. "Vanaf 2019 is deze moeder hier door parken te zwalken, omdat er geen beschikbare woning is en er geen urgentie is. Instanties komen niet in actie, omdat ze geen vaste verblijfplaats heeft. Niemand doet iets", klonk hij zeer geëmotioneerd. 

Wethouder Van der Ven gaf aan de situatie te kennen en gaf een korte reactie. "Huiselijk geweld is één van de grondslagen voor het krijgen van urgentie. De zaak is opgepakt en is er contact."

Deze ochtend voert Willem actie voor het kantoor van Intermaris in Hoorn, om aandacht te vragen voor de situatie van Charlotte.  

De uitzichtloze situatie trekt de Hoornse in een steeds dieper dal. Ze komt bij het Leger des Heils terecht en slaapt zelfs drie maanden in een tentje, langs de A7. Tussen de junks en andere verslaafden. Bij haar tante vindt ze nu gedeeltelijk rust. "Ik weet niet waar ze was nu geweest als ik haar niet op tijd had gevonden", zegt de tante. "Ik zag haar in het park, bij dat tentje. Ze was depressief, mentaal gebroken." 

Ondertussen zijn de kinderen 7,6 en 5. Al meer dan een jaar heeft ze ze niet vast kunnen houden. Ondanks dat de rechter al meerdere keren heeft aangegeven dat het contact weer moet worden opgestart. Het contact met haar ex-partner verloopt lastig. Slechts één keer in de week is er telefonisch contact met de kinderen. "Dan heb ik steeds drie verdrietige kinderen aan de lijn."

Urgentie

Charlotte staat al 8 jaar ingeschreven, maar komt voorlopig nog niet in aanmerking voor een huurhuis. "Als er een huis vrijkomt, sta ik 150e, of zo." Urgentie krijgt ze (nog) niet. "Omdat de kinderen bij hun vader kunnen wonen", zegt Charlotte. "Ik kom nergens voor in aanmerking." En juist een woning is de sleutel richting een zonnigere toekomst. "Want dan kan ik op een vaste plek de kinderen weer ontvangen."

Op de bank bij haar tante wordt gevraagd naar de toekomst. "Daar denk ik haast nooit over na. Ik leef van dag tot dag. Een huis en mijn kinderen, dat is alles wat ik wil." 

* De naam van Charlotte is gefingeerd. Haar echte naam is bekend bij de redactie.