Net als twee weken eerder in het bekertreffen eindigde het competitieduel Purmersteijn-Hollandia in 2-2. Dit keer was het de thuisploeg die steeds een inhaalrace moest uitvoeren om langszij te komen.
Verslag: Erik Oudshoorn
Na vele minuten extra tijd lieten verschillende Hollandianen zich uitgeput en vooral diep teleurgesteld op het kunstgras vallen. Het gelijkspel voelde als een nederlaag voor het team én de technische staf. Dichter dan in de bekerconfrontatie was Hollandia bij een overwinning geweest op rivaal Purmersteijn.
Nu waren er alleen geen strafschoppen om een gunstige beslissing te forceren. Wel kon worden geconstateerd dat de revanche van de ploeg van trainer Berry Smit was uitgebleven. Pas in de 95e minuut voorkwam Purmersteijn een nederlaag op eigen veld.
Het venijn zat zoals zo vaak in de staart. In de 89e minuut moest Bart Spil na een overtreding op Rowin Mol met een tweede gele kaart het strijdperk verlaten. Met tien man werd het voor Hollandia nog moeilijker onder de druk vandaan te komen. Uiteindelijk schoof Román Castelo da Silva vrij voor het doel de bal simpel in de hoek. De paal voorkwam even later zelfs een nederlaag van Hollandia.
Na afloop wezen veel Hollandianen naar scheidsrechter Teun van Pelt. Hij zou met een aantal dubieuze beslissingen Purmersteijn in het zadel hebben geholpen. Maar was dat wel zo? De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat Douwe Leenders, die dit keer als rechtsback overigens uitstekende speelde, ontsnapte aan rood toen hij in de eerste helft een doorgebroken speler de doorgang naar het doel belette.
Van Pelt gaf geel, maar twijfelde later aan zijn eigen beslissing. “In de rust hebben we om die reden de beelden bekeken. De speler van Purmersteijn had de bal niet goed onder controle waardoor ik geen rood gaf.”
Geen corner, maar een penalty
Verwarring was er bij de penalty die invaller Joey Deelstra veroorzaakte. Teruggesprint in het strafschopgebied haalde de jeugdige linksbuiten een tegenstander onderuit in een poging de bal te spelen. Van Pelt wees naar de cornervlag, maar herriep zijn beslissing en gaf vervolgens aan dat het een strafschop was.
“Ik dacht zelf meteen aan een penalty, maar in mijn oor hoorde ik de assistent roepen dat het ‘misschien een corner was’”, legde de leidsman in de bestuurskamer uit. “We hebben even overlegd en kwamen tot de conclusie dat de bal op de stip moest. In het betaalde voetbal gebeurt dat toch ook als de VAR wordt geraadpleegd?”
Hij had Bart Spil al voor rust zijn eerste geel kunnen geven toen de aanvoerder boven op de rug van een speler van Purmersteijn sprong. De routinier speelt nu eenmaal altijd op het scherp van de snede. Voorafgaand aan de 2-2 zou Nick Bot zijn vastgehouden. Een protest leverde slechts een gele kaart op voor de verdedigende middenvelder. Toen was er kennelijk geen sprake van overleg met de assistent.
Van Pelt vroeg bij Purmersteijn de beelden op en zal al zijn belangrijke beslissingen nog eens de revue laten passeren. Maar achteraf heeft Hollandia er weinig aan als hij er naast heeft gezeten. Trainer Maikel van der Werff: “We hebben dit seizoen al een paar keer geen geluk gehad met de arbitrage. Bij AFC ’34 hadden wij een strafschop moeten krijgen. En Ajax scoorde tegen ons nadat Jim Broers ondersteboven werd gelopen. Dit soort arbitrale fouten kost ons veel punten.”
Beleving en intensiteit
De teleurstelling was groot bij de jonge oefenmeester. “Al onze spelers hebben keihard gewerkt en goed gespeeld. Met veel beleving en intensiteit. Het was zo lekker geweest als je hier een keer had gewonnen. We wisten hoe Purmersteijn voetbalt. Ze pompen net zo lang de bal in het strafschopgebied tot-ie een keer goed valt. Desondanks gaven we vrijwel niets weg. Ze komen op 1-1 door een onnodige penalty, waarbij ik Joey niets verwijt. En dan moet je in de slotfase met tien man verder. Bart kreeg zijn tweede geel in een gevecht om de bal. Beiden gingen er echter stevig in.”
De deceptie over een gelijkspel overschaduwde de goede prestatie van een aantal spelers. Jim Broers begint als vervanger van de geblesseerde Joey Lieshout zich steeds beter te manifesteren op de plek van centrumspits. Hij stond aan de basis van twee goals. In de eerste helft bereikte zijn voorzet Freek Vrenegoor die bij de tweede paal de bal alleen maar hoefde in te tikken. Bij de 1-2 verzorgde hij de assist voor Niels Koster die geheel vrij kwam voor ex-Hollandia-doelman Dirk Bakker en hard afdrukte.
Jim Broers was ijzersterk in de lucht en dat ontbreekt er nog weleens aan in de voorste linie van Hollandia. De voormalige speler van Westfriezen speelde daar vrijwel altijd op het middenveld. “Ik heb een enkele keer in de spits gestaan, meer ook niet. Ik moest veel meters maken vandaag, aan het einde van de wedstrijd waren mijn benen volgelopen. Ik vroeg nog om een wissel, maar dat wilde de trainer niet.”
Marathon
Ook marathonman Niels Koster had het zwaar. Hij bestreek zo’n beetje de hele rechterkant omdat hij ook vaak mee moest met de sterke, lange linksback Dinaritchel Helder die hem in het bekerduel het leven zuur had gemaakt. Maar dit keer was de Purmersteijn-verdediger toch een stuk minder gevaarlijk en speelde Koster aanvallend scherp. Denzel Inyamah had alles prima onder controle centraal achterin. En vooral in de slotfase zorgde doelman Shaquille Eendragt, die de geblesseerde Quinten Koning verving, met katachtige reacties voor een paar onwaarschijnlijke reddingen. Aan hem heeft Purmersteijn slechte herinneringen.
Verder mag vermeld worden dat Hollandia al voor het duel aan de IJsendijkstraat behalve Quinten Koning en Joey Lieshout ook nog Jesse Koeman en Lars Mettivier miste door blessures. In de warming-up haakte tevens Milan Schipper af met een kwetsuur en moest Mees Manshanden centraal achterin spelen. Encho Margaritha zat zijn laatste wedstrijd schorsing uit. Een half elftal ontbrak derhalve.
Tegenover de ontgoocheling van het gelijkspel stonden in elk geval de positieve conclusie dat Hollandia een dergelijke aderlating kan opvangen en een aantal spelers steeds meer in vorm begint te raken.