In deze aflevering duiken Joop en Ria diep in de geschiedenis van zwemmen in Hoorn, van de vroege badplaatsen tot de latere zwembaden. Het is een reis door herinneringen en inzichten. Het duo neemt ons mee naar de tijd van het zwembad op het visserseiland. Daar was ooit een accommodatie te vinden. Dit zwembad was echter voornamelijk bestemd voor de elite; de "gewone" mensen zochten hun verkoeling destijds in het IJsselmeer.
De herinneringen komen aan het Flevo Badhuis, door Joop en Ria ook wel "het land van Neefjes" genoemd. Dit zwembad werd overgekocht door het Rooms-Katholieke bestuur. Zij wilden de mannen en vrouwen gescheiden houden. Dit was een plek met veel jeugdherinneringen, al was het water bij "het land van Neefjes" gelijk vrij diep.
Een andere belangrijke plek is het Witte Badhuis, dat als voorloper van een later zwembad diende. Joop en Ria bespreken foto's van dit badhuis, waarbij ook gesproken wordt over de tijd dat er nog in de Zuiderzee gezwommen werd. Ook hier was er een periode met gescheiden baden voor mannen en vrouwen.
Voorkeur voor gezelligheid van vroeger
Ze delen levendige details over de houten constructie , de geur van teer en de 'vieze, bruine, zwarte drab' in het water , waarbij ze ook herinneringen ophalen aan zwemmen tussen 'drollen' in het open riool. Meneer Spoelder, de badmeester, speelde een rol in de ordehandhaving met zijn toeter.
Na de sloop van het Witte Badhuis, dat plaatsmaakte voor een nieuw badhuis dat slechts een paar jaar heeft gestaan, werd de ruimte ingevuld door de schouwburg. Joop en Ria uiten hun voorkeur voor de gezelligheid van vroeger, waar je nog met de kinderen in het gras kon zitten.
Er wordt verder gesproken over een architect die in 1992 plannen had uitgewerkt voor een nieuw zwemcomplex, maar dit ging niet door vanwege tegenstand en een gebrek aan subsidie. Vol nostalgie en herinneringen blikt het duo terug op deze tijden en biedt het een kijkje in de zwemcultuur van Hoorn en de veranderingen die de stad heeft doorgemaakt.