Arnoud was lakei tijdens diner NAVO-top: "Heel kort besef je toch wel even wie je allemaal voor je hebt"

Tekst gaat door onder de foto.

"Het voelt alsof je aan een topsportwedstrijd begint met gezonde wedstrijdspanning. Met alle andere lakeien heb je datzelfde gevoel: we gaan ervoor en maken er samen iets moois van. Als de gasten binnenkomen kijk je de zaal rond en realiseer je je heel even hoeveel belangrijke mensen er zich in één ruimte bevinden. Vervolgens worden de eerste gangen geserveerd en verdwijnt die spanning. Het zijn gewoon gasten aan tafel, je bent gefocust op je taak en je doet je werk."

"Ik sta op een reservelijst van het Koninklijk Huis. Je kunt jezelf beschikbaar stellen voor grotere evenementen waarvoor meer lakeien nodig zijn dan er op dat moment in full-time dienst zijn.” Toen Arnoud zag dat het diner van de NAVO-top op de planning stond stelde hij zich gelijk beschikbaar. "Ik werd in eerste instantie uitgeloot maar hoorde vier weken van te voren dat ik toch aanwezig mocht zijn."

Eerste burger

In het register van het Koninklijk Huis kom je niet zomaar, Arnoud was 5 jaar lang full-time in dienst bij het Koninklijk Huis. Waar de functie van lakei vroeger exclusief was voorbehouden aan personeel van Defensie, werden er vanwege bezuinigingen vanaf 2002 ook burgers aangenomen. "Ik was de eerste burger die deze functie mocht vervullen. Na meerdere gesprekken en screenings begon ik op 1 oktober 2002 op Paleis Noordeinde, toen nog het werkpaleis van Koningin Beatrix."

Arnoud werkte hier op verschillende afdelingen: van de Zilverkamer tot de wijnkelder, totdat hij op 2 februari 2003 werd gevraagd om te komen werken in Noordeinde 66, het woonhuis van de toenmalige prins Willem-Alexander en prinses Máxima. "Opeens bevind je je dan in de privé sferen waar je direct voor de Koninklijke familie werkt en word je aan hen voorgesteld door de huismeester: Dit is meneer Ruiter, hij komt vanavond werken."

Bijzonder moment

"In het huis stel je je discreet, professioneel en dienstbaar op. Je bent aanwezig, maar nooit nadrukkelijk. Je weet wanneer je moet verschijnen en vooral wanneer je weer moet verdwijnen. In de omgang blijft het contact formeel: altijd aanspreken met ‘koninklijke hoogheid’, nooit vertrouwd of informeel." Zelfs toen hij jarenlang meedraaide in de huishouding van het gezin, bleef hij zich bewust van zijn rol. “Je werkt in hún huis. Zoals je zelf ook niet wilt dat zomaar iedereen zich vrij door je woonkamer beweegt, weet je waar je wel en niet hoort te zijn. Boven, in de privévertrekken kom je niet als de familie aanwezig is, tenzij anders wordt gevraagd."

Hoewel Arnoud altijd gepaste afstand bewaarde met de koninklijke familie waren er ook momenten die persoonlijker voelde: Toen zijn zoon geboren werd mocht hij met zijn vrouw op kraamvisite komen. "We gingen toen eigenlijk heen voor het personeel om met alle collega’s koffie te drinken en beschuit te eten. Op een gegeven moment kwam de prins er ineens bij zitten, hij was onlangs ook vader geworden. We hebben toen een uur gepraat over het vaderschap en zijn ervaringen daarmee. Hoewel deze momenten wat informeler aanvoelen, blijf je altijd u en koninklijke hoogheid zeggen."

Van paleis tot paviljoen

Na 5 jaar in dienst te zijn geweest zijn voelde Arnoud de behoefte om verder te gaan en iets voor zichzelf te beginnen. Dit deed hij in Hoorn waar hij strandpaviljoen Oranje Buiten opende. "Het zijn natuurlijk twee totaal verschillende werelden, toch blijft het in de kern hetzelfde: je wilt gasten tot in de puntjes bedienen en zorgen dat ze een goede tijd hebben. Voor mij zijn de gasten altijd nummer één, of iemand nu een kopje koffie komt halen of een feest geeft voor 150 man. Iedereen verdient dezelfde aandacht."

Nu werkt Arnoud nog zo'n drie à vier keer per jaar als lakei bij het Koninklijk Huis. "De afwisseling tussen mijn werk bij Oranje Buiten en functie als lakei maakt het elke keer weer bijzonder om mijn livrei uit de kast te trekken."