Ze staat midden in het leven, gedreven door veerkracht en acceptatie, met een krachtige missie om vooroordelen over mensen met een handicap te doorbreken. Roos Botman neemt je mee in haar persoonlijke reis, die begon op jonge leeftijd. Ze worstelde met haar identiteit en ze was op zoek naar een plek waar ze zich écht thuis voelde. Die plek vond ze op het festival Dijkpop. Als zestienjarige bezocht ze het voor het eerst en daar, zo beschrijft Roos, 'ging er een wereld voor mij open'. Het festival bood haar destijds het gevoel erbij te horen.
Voor Roos is Dijkpop veel meer dan enkel een muziekevenement; het is een jaarlijks "thuiskomen" en een plek van verbinding, waar ze dierbaren ontmoet en oude bekenden weer ziet. Ze vertelt over de voelbare gemeenschapszin die er heerst – "ons kent ons" – en over de toegankelijkheid van het festival.
Zo prijst Roos de aanwezigheid van een rolstoelplek bij het hoofdpodium. Deze voorzieningen zijn cruciaal, benadrukt Roos, want ze stellen mensen met een beperking in staat om volwaardig deel te nemen aan het sociale leven. "Wij horen er ook bij", stelt ze, en ze moedigt de toenemende focus op inclusie en toegankelijkheid op festivals aan.
Naast haar liefde voor festivals, zet Roos zich actief in als spreker, met als voornaamste drijfveer het wegnemen van vooroordelen over mensen met een handicap. Ze vertelt openhartig over het onbegrip dat ze tegenkomt, waarbij mensen vaak veronderstellen dat haar leven "zwaar" is of dat ze naar dagbesteding gaat. Deze negatieve aannames weerlegt Roos resoluut met haar eigen verhaal. Hoewel ze in het verleden periodes van strijd kende, heeft ze inmiddels vrede met deze vooroordelen, wetende dat mensen niet altijd beter weten.
Haar persoonlijke reis naar acceptatie bereikte een keerpunt rond haar 24e of 25e levensjaar. Door jarenlang haar gedachten en emoties in dagboeken te schrijven, vond Roos een uitlaatklep voor haar pijn en verdriet, maar ook voor haar hoop en ambities. Dit proces leidde tot een doorbraak en de acceptatie van haar leven zoals het is: "Het is klaar", zegt ze, verwijzend naar de strijd die ze voorheen voerde.
Vandaag de dag geeft Roos lezingen en gastlessen bij stichtingen, bedrijven en scholen. Daarin deelt ze haar verhaal en behandelt ze thema's als uitdagingen, veerkracht, liefde en de verantwoordelijkheid voor eigen geluk. Haar boodschap is er een van empowerment: een mooi leven is mogelijk, ongeacht een handicap. Met haar mindset en innerlijke rust geeft ze haar leven nu een "negen".
Roos laat weten dat haar deur openstaat voor contact, mocht iemand de behoefte voelen. "Voel je vrij. Voel je niet beklemmend, want ik ben heel ervaren in het leven, dus neem vooral contact op", aldus Roos, die het belang van het zelf "slingers ophangen" in het leven benadrukt.