In de aula van de OSG maken de snoepautomaten en kipburgers uit de kantine plaats voor emmers gevuld met komkommers in zuur en zoete aardappelen. De leerlingen van de OSG helpen met het koken van het traditionele Surinaamse gerecht Heri Heri. Die deze week uitgedeeld wordt als onderdeel van de Keti Koti viering. Eigenaar van het Surinaamse restaurant Percy's - Percy begeleidt de leerlingen. Een groep jongens legt de klassen uit wat de geschiedenis van het gerecht is.
Percy vertelde ons eerder deze week al wat de oorsprong van het gerecht is, hoe deze bereid wordt en waar de naam vandaan komt.
Bij binnenkomst staan we in een leeg Percy's aan de Dubbele Buurt. Niet echt leeg, de stapels bakjes en Surinaamse vlaggen omringen ons en de telefoon gaat over. Percy komt ons halen en neemt ons mee naar de keuken een deur verder. "Deze keuken is wat groter, we moeten zoveel porties maken dat dit beter werkt."
Wat is Heri Heri?
Heri Heri is een traditioneel Surinaams gerecht met historische achtergrond binnen de slavernij. De maaltijd werd door de tot slaaf gemaakte gekookt en gegeten.
"Heel eerlijk, ik eet al mijn hele leven Heri Heri; en ik wist ook niet wat het betekende. Dus ik ging googlen, heri betekend heel. Dus iets is brokko, kapot. Of heri, heel. Toen dacht ik dat het te maken zou hebben met hele aardappelen of eieren, maar dat klopt niet. Het gaat om de heling van het gerecht. Je kan hier de hele dag op teren en er zit heel veel power in."
"In deze bak zit de bakkeljauw en dat zijn de cassave. Daar liggen de tomaten, die gaan er allemaal nog bij." Percy deelde voor het eerst het eten uit in Amsterdam. Hij vertelt het verhaal van het gerecht niet echt bekend was. "In Hoorn was dit er nog niet en is er weinig bekend over de geschiedenis en het slavernijverleden. Ik deed eerst een probeersel met wat matties van mij in Amsterdam. Ze vroegen mij hoeveel maaltijden ik wilde uitdelen op een dag: 1000. Ik dacht dat is wel te doen, dat heb ik gered maar wel met een man of dertig."
"De actie beviel goed bij de mensen. Opvallend vond ik dat we, ondanks dat we in Amsterdam waren, erg veel uitleg over Keti Koti moesten geven. Dus dit jaar doen we het weer daar, maar toen dacht ik als ik toch bezig ben. Waarom dan niet in Hoorn?"
Na een subsidieaanvraag is het geregeld. Deze week worden er ruim 5000 porties Heri Heri uitgedeeld, door heel de stad heen.
Op het fornuis staan vier grote pannen te stomen. Ze zijn tot de nok toe gevuld bananen en cassave, die zacht staan te koken. Percy vertelt dat dit de versie van het gerecht is zoals hij ooit gegeten werd. "Nu in deze tijd, als Surinaamse mensen dit zouden maken, wordt het echt een feestmaaltijd. Met mooi gesneden groenten en alle kleuren van de regenboog. Dat doe ik nu niet, want hoe denk je dat het vroeger was?"
De reacties op 'Free Heri Heri'
''In mijn gezicht zijn de reacties altijd heel erg positief, maar soms lees ik reacties op Facebook die het maar onzin vinden. Wij gebruiken Keti Koti juist om te vieren, we nemen het niemand persoonlijk kwalijk. Ik vind het dan wel verdrietig als mensen ons feest gebruiken om kritiek te leveren. Mensen hoeven niet bang te zijn dat we ze iets verwijten."
Begrijpen van Keti Koti
Percy merkt bij zijn kleinkinderen dat ze vragen hebben over hun Surinaamse geschiedenis. "Dan leg ik dat uit. Maar dan komen ze weer andere kinderen tegen op school die het niet begrijpen. Die denken dat wij als Surinaamse families ooit op vakantie zijn gegaan naar Nederland en zijn blijven hangen."
Het is warm in de keuken en we staan te kijken hoe de gekookte bananen gesneden worden. Er zitten twee soorten in dit gerecht, zoute en zoete bananen. ''Surinamers houden ervan om dingen schuin te snijden, kijk maar."
"Heb je nog meer deksels?" Er komt iemand binnen die bezig is met het bestickeren van de 5000 bakjes. "Ja, daar staan nog wat dozen. Neem allemaal maar mee. En pak een blikje drinken voor jezelf."
Één van de locaties waar de maaltijd deze week uitgedeeld wordt is de OSG. In de aula zijn de eerste leerlingen op vrijdagochtend rond de klok van 10 aan het genieten van de Heri Heri. ''Lekker, ik heb nog nooit zoiets gegeten." Drie meiden zitten op een laag bankje omringd door grote overvolle rugtassen en proeven voorzichtig van de bakkeljauw. "Ik was bang dat ik dit niet zo lekker zou vinden maar ik ben blij dat ik het geprobeerd heb" vertelt een leerling.
Een docent burgerschap vertelt dat dit de eerste keer is dat ze dit onderwerp op deze manier aanpakken. De leerlingen uit de tweede klas hebben les gehad over Keti Koti. Nu leggen zij aan de andere leerlingen uit wat de oorsprong van deze maaltijd is. Dit gaan we blijven doen, zo krijgt iedere tweedeklasser mee wat Keti Koti inhoudt en wat Heri Heri is. "Volgend jaar gaan we misschien wel naar het restaurant van Percy toe om te helpen, nu is het nog een beetje uitproberen in de aula.''
Dennis en Max uit 5 vwo vinden het super geregeld is. "Een belangrijk initiatief, zo weten we ook beter wat we herdenken en vieren met Keti Koti.'' Aldus Max, die achter de kraam staat om te helpen. Dennis vind het na de toetsweek een goede manier om nog wat extra's te leren. "Na de toetsweek doen we eigenlijk niets meer, maar dit vind ik een echt belangrijk iets om over te leren." De mannen nemen hun taak serieus en delen zodra er een nieuwe groep voor hun neus staat het eeuwenoude gerecht uit.
