HUIZEN - Ze zijn pas negen jaar, maar zetten zich vol overtuiging in voor een groenere wereld. Maylinn Draaijer en Huub Kos, kinderklimaatburgemeesters van Huizen, organiseerden deze week een autovrije schooldag voor hun klasgenoten. In dit interview vertellen ze wat hun titel precies inhoudt, waarom ze zich inzetten voor het klimaat en wat hun dromen zijn voor de toekomst.
NH Gooi belde Maylinn en Huub een dag na hun succesvolle evenement. De klas luisterde vol enthousiasme mee. “Hoooi!”, klinkt het aan de lijn in koor. Daarna is het een oefening in stil zijn, want kinderklimaatburgemeesters Maylinn en Huub zijn aan het woord.
“Ze vinden het een beetje spannend”, zegt juf Annemieke Timmerman van de Van der Brugghenschool. Het gebeurt natuurlijk niet vaak dat je door een streekomroep voor de hele klas geïnterviewd wordt.
Maar de zenuwen verdwijnen eigenlijk als sneeuw voor de zon zodra de eerste vraag wordt gesteld. Die gaat over de autovrije schooldag van donderdag 19 juni. Maylinn en Huub spoorden die dag hun klasgenootjes aan om duurzaam naar school te reizen. Als ze dat deden, kregen ze een stempel en een zakje zonnebloemzaadjes mee naar huis. Maylinn stak direct enthousiast van wal.
Hoe zijn jullie gisteren naar school gekomen?
Maylinn: “Lopend, zoals altijd – meestal met een vriendin.” Voor Huub is het simpel: “Ik woon tegenover school. Dus ik loop eigenlijk altijd wel.”
En vandaag dan?
Maylinn: “Ja, eigenlijk is het altijd een duurzame-naar-schooldag voor best veel kinderen uit onze klas. De meeste gaan gewoon op de fiets. En als je wat verder weg woont, ga je soms met de auto – maar sommigen met een elektrische auto.”
Is het leuk om lopend naar school te komen?
Maylinn: “Ja! Het is de leukste manier: gewoon gezellig met meerdere mensen. En soms gewoon grappig – samen op één step of zo. Dat is wel leuk. Niet per se naar school, maar soms wel in de buurt. Misschien ga ik maandag met de step, dat ga ik doen!”
Huub: “Van onze klas [28 kinderen, red.] zijn er ongeveer acht met de auto gekomen. En ik denk van de hele school misschien ook maar een paar." Het percentage dat duurzaam kwam, was naar eigen zeggen 'echt heel hoog'. "Zeker 95 procent", vult juf Annemieke even aan.
Hoe voelt het om dit als kinderklimaatburgemeesters te bereiken?
Maylinn: “Fijn! En ook gewoon goed voor het klimaat, dat mensen ervoor zorgen en ernaar gaan luisteren en niet alleen maar aan zichzelf denken.”
Waarom is dat zo belangrijk?
Huub: “Ik wil eigenlijk dat de wereld nog heel lang meegaat. En daarom moeten we goed voor het klimaat zorgen." Want alleen dan kan de aarde behouden blijven.
Huub mompelt instemmend. De twee burgemeesters zijn het met elkaar eens: het is belangrijk werk. Maar het kan ook gewoon leuk zijn. Bijvoorbeeld toen ze een afvalverzameldag organiseerden in de week van extra aandacht voor zwerfafval. Ze gaven op school toen ook presentaties – aan elke klas eentje – over de plastic soep.
“Dat was echt heel goed gelukt", zegt Maylinn er trots over.
Jullie klas luistert mee en ook andere kinderen gaan dit artikel lezen. Wat zou je graag tegen ze willen zeggen?
“Hoe je goed voor de aarde kan zorgen. Geen afval op straat gooien!”, zegt Huub. “Ik was een keer in Amsterdam en had wel twee vuilniszakken vol kunnen gooien met afval. En in onze buurt hebben we wel zes afvalzakken verzameld.”
Is afval rapen leuk?
Huub: “Ja, maar het is natuurlijk niet goed dat we dat zelf moeten opruimen en dat anderen niet gewoon even naar het speeltuintje lopen om iets in de prullenbak te gooien.”
Er gaat een lampje branden bij Huub: “Blikjes ophalen doen we trouwens ook! Iemand uit onze klas probeert een Efteling-abonnement bij elkaar te sparen met statiegeld van flesjes en blikjes. Die is al heel ver.”
Er wordt even naar de klas gekeken. Hoe ver precies? “Eén ticket heb ik al!”, klinkt er triomfantelijk vanuit de achtergrond.
Maylinn: “Ik heb ook heel veel geld opgehaald met blikjes – 180 euro. De helft gaat naar een goed doel, maar ik moet nog bepalen welk goed doel. Eerst even verder sparen.”
Gisteren kwamen de kinderen in het groen, reisden ze duurzaam en kregen ze een beloning: zonnebloemzaadjes. Zijn die al geplant?
Maylinn: “Ik was vergeten in het groen gekleed te gaan.”
Huub: “Ik droeg een groen t-shirt!”
Maylinn: “Maar ik had wel slippers met blaadjes erop.”
“De zaadjes heb ik nog niet geplant”, zegt Maylinn verlegen. “Dat ga ik vandaag doen of dit weekend!” Juf Annemieke doet een snelle scan door het klaslokaal, met een behoorlijk resultaat: “Eén, twee, drie… Vier, vijf, zes… Zeven, acht… Negen! Negen klasgenootjes hebben hun zonnebloemen al geplant.”
Huub: “Er liggen hier nog elf zakjes. Wat zullen we daarmee doen?”
Planten op het schoolplein, natuurlijk. In hun pauze gaan Maylinn en Huub direct aan de slag. Dan hebben de kinderen volgend jaar met de autovrije schooldag mooie bloemen, aldus de tevreden kinderklimaatburgemeesters.