HILVERSUM - Buurtbewoners konden een jaar geleden niet om Matthew heen: zijn straat was versierd met grote, witgeschilderde succeswensen voor zijn eindexamens. Niet iedereen was daar blij mee, maar de actie van vader Luis was bedoeld als hart onder de riem. Een jaar later blikt hij terug en is zijn zoon alsnog geslaagd.
“Ik kijk er met een goed gevoel op terug”, zegt Luis over zijn opvallende steunactie van vorig jaar. “Het was een persoonlijke en spontane manier om Matthew succes te wensen in een spannende tijd. Natuurlijk had ik gehoopt dat de verf sneller zou verdwijnen, maar de intentie was oprecht en liefdevol.”
Hardnekkige verf
Dat de witte teksten niet zomaar wegspoelden, had Luis niet verwacht. “Ik had me goed laten informeren bij de bouwmarkt en dacht dat het snel zou vervagen, maar dat viel tegen”, vertelt hij. “Ik heb uiteindelijk zelf een groot deel weggehaald, maar dat kostte wat tijd.” Luis kon daarnaast rekenen op steun vanuit de gemeente bij het verwijderen van de verfteksten.
Begrip in de buurt
Voor Luis en zijn gezin leidde de verfactie niet tot spanning of ruzie in de wijk. “Er waren wel wat reacties, maar ik heb er geen ruzie of echte onenigheid over gehad”, zegt Luis. “Mensen waren verrast, sommigen vonden het wat overdreven, maar de meeste buren begrepen de bedoeling. Het is nooit iets geweest dat tot spanning leidde. Inmiddels is het gewoon iets van vorig jaar geworden.”
Alsnog reden voor een feestje
Matthew was vorig jaar gezakt voor zijn eindexamens. Toch kon hij de verfactie van zijn vader wel waarderen. “Hij wist dat het uit steun en vertrouwen kwam en dat deed hem goed”, zegt Luis. Een jaar later is zijn zoon alsnog geslaagd. “Dit jaar zat hij beter in zijn vel en wist hij wat hem te doen stond. Hij ging nu met meer focus en rust zijn examens in. Dat heeft uiteindelijk het verschil gemaakt.”
Geen bijzondere acties dit jaar
De buurt bleef dit jaar gespaard. “Dit jaar geen grote actie, we hebben het vooral op onze eigen manier gevierd, in alle rust”, aldus Luis. “Het belangrijkste was het moment zelf: de opluchting en trots toen Matthew hoorde dat hij geslaagd was. Dat zei eigenlijk alles.”