Pontschipper na 40 jaar trouwe dienst met pensioen
Niemand voer zo vaak heen en weer tussen het Noord-Hollandse Nes aan de Amstel en het Utrechtse Waverveen als pontbaas John van Schaik. Na veertig jaar op de veerpont ging hij vorige week met pensioen. De reuring mist hij nu al.
Vooral het plezier met de mensen op de pont vond oud-pontschipper John het mooiste aan zijn werk. Door de jaren heen maakte de pensionado van alles mee. "Ik was net een pratende ANWB-paal, plakte banden en bracht mensen thuis die waren gevallen."
Zijn pensioen maakt een eind aan een lange familietraditie. De van Schaiks brachten met Veerdienst Nessersluis meer dan een eeuw mensen heen en weer. "Mijn opa heeft gevaren van 1919 tot 1951. Toen ging veel nog met de roeiboot", vertelt hij.
Opgegroeid in huis naast de pont
Dat John ooit zelf op de pont zou gaan varen was eigenlijk onvermijdelijk. Hij groeide op in het huis dat er pal naast stond. Zijn vader stond zeven dagen per week klaar voor mensen die naar de overkant moesten en hij had alleen pauze als een van zijn zoons hem afloste.
"Vanaf mijn zestiende heb ik al gevaren. Met het eten nam ik mijn vader over, dan kon hij even rustig tafelen." Sindsdien is er een hoop veranderd. Zo hoefde John niet langer alleen te varen, maar deelde hij zijn diensten met onder anderen zijn broer, die enkele jaren geleden met pensioen ging.
"Vroeger was het ook veel drukker", zegt de oud-pontschipper. "Dan stond er een file tijdens de spits. De wegen zijn tegenwoordig alleen veranderd. Nu is het vooral met mooi weer druk, als mensen lekker gaan fietsen."
Nog steeds populair
De pont is voor veel mensen nog altijd onmisbaar. Dat bleek gisterochtend opnieuw, toen het verkeer op de provinciale weg N201 vastliep door een ongeluk. "Dan weten oude klanten ons toch weer te vinden", zegt John.
Dat John niet meer vaart, betekent gelukkig niet dat de pont stil ligt. Collega's hebben het van hem overgenomen.