In de moordende strijd van de Vierde Divisie A telt elk punt en drie voor een overwinning al helemaal. Vandaar dat de zege van Hollandia bij ODIN ’59 (2-4) met grote vreugde werd begroet. De formatie van Lars Keppel steeg op de ranglijst naar plek 11, Jesse Koeman en Niels Koster waren de absolute uitblinkers.
Verslag: Erik Oudshoorn
Voor Koeman kon het weekend zaterdagmiddag niet meer kapot. Met Hovocubo/Veerhuys had hij in de zaal vrijdagavond Eindhoven dik verslagen (8-2) én gescoord. Een dag later was hij de regisseur bij Hollandia tegen ODIN ’59. In een nieuwe rol achter de spitsen trof hij ook op het veld het net (1-1) en verzorgde de assist bij de 1-2 en de 1-3. De 1-2 was de eerste van Niels Koster die in de tweede helft zijn tweede hattrick van dit seizoen voltooide.
Vanwege de afwezigheid van Dennis Jansen (vakantie) was Jesse Koeman de nummer 10 in Heemskerk. Hij kreeg zelfs de voorkeur boven Luke Abelskamp en beschaamde dat vertrouwen van Keppel allerminst. De 20-jarige speler uit Berkhout, die normaal gesproken als linksbuiten opereert, zette de lijnen uit in en rondom het strafschopgebied van ODIN. Dat betrok vanaf de eerste minuut de verdedigende stellingen. Jesse Koeman vond met zijn soms onnavolgbare passeerbewegingen de openingen in de vesting, die veel weg had van het op steenworp afstand gelegen kasteel Assumburg, en hield ook het overzicht voor zijn medespelers. Het lijkt zeker een optie voor de toekomst om hem vaker op deze plek te posteren.
“Ik heb in de jeugd altijd in een vrije rol achter de spitsen gespeeld”, vertelde Koeman na afloop. “Dit is zeker een positie die me ligt. Proberen tussen de linies te komen en daar gevaarlijk te worden. Misschien dat ik onbewust nog iets te veel naar links neig. Ik kan de bal altijd diep spelen naar de twee snelle buitenspelers (Freek Vrenegoor en Niels Koster). In balbezit hebben we zovéél kwaliteit. Het is fijn om belangrijk te zijn voor deze ploeg.”
Hij beseft dat het spelen op de as ook verantwoordelijkheden met zich meebrengt, zoals in de omschakeling. Maar wie Jesse Koeman op Sportpark Assumburg aan het werk zag, kon constateren dat hij vaker vuile meters maakte dan als linksbuiten. “Dat gaat steeds beter”, meende hij. “Je moet de goede momenten kiezen. En ik heb altijd nog Bart Spil en Sem Biezen die mij in de rug steunen.”
Zo’n twintig minuten voor het einde vond Keppel het genoeg geweest en haalde hij Jesse Koeman naar de kant ten faveure van Luke Abelskamp. De stilist kon er vrede mee hebben. “Ik had veel gelopen en voelde dat aardig in mijn benen. We hebben hier een uur gedomineerd.”
Op het kunstgras van ODIN kwamen inderdaad de ware kwaliteiten van Hollandia weer naar boven. De ploeg van Arjan de Zeeuw was voor rust één keer gevaarlijk voor het doel van Huub Veltman en dat leverde wel direct een treffer op. Maar nadat Jesse Koeman een fout van die andere keeper Sem Grapendaal afstrafte kwamen de Hoornse Leeuwen na een wonderschone aanval op 1-2.
Nick Maijenburg passte op Daniël Schermer die doorkopte naar Jesse Koeman. De spelmaker zag in zijn ooghoeken Niels Koster verschijnen en de rechtsbuiten knalde de bal in de rechterhoek.
Ongrijpbaar
De vleugelflitser was weer ongrijpbaar en bovendien ook nog zeer trefzeker. Hij zegt dat het hem niet uitmaakt op welke kant hij speelt, heeft stiekem misschien een voorkeur voor links, maar vanaf rechts maakt hij toch zijn meeste goals. Al is het dan wat moeilijk voor Niels Koster om naar binnen te kruisen.
Hollandia was een uur oppermachtig. Maar na de 1-3 sloop er al snel weer een vreemde soort angst in de ploeg. De Zeeuw zette een derde spits in en Keppel antwoordde met Milan Schipper als extra steunpunt in het centrum. Dat was een goede ingreep gezien de lengtes van sommige tegenstanders. Milan Schipper zou nog heel wat ballen voor het doel wegkoppen.
Het viel vooral op dat Hollandia het initiatief volledig kwijtraakte, geen druk meer zette en zelf met de rug tegen de muur kwam te staan. Ayrton Dol maakte de onvermijdelijke 2-3, maar het liep dit keer goed af. ODIN was nog even dicht bij de gelijkmaker tot invaller Delano Woud met een afgemeten pass Niels Koster op eigen helft de diepte instuurde en zorgde voor de 2-4 eindstand op het scorebord.
Linksback Delano Woud, nog weleens verguisd, was dit seizoen lange tijd geblesseerd maar werkt met een personal coach bijna dagelijks keihard aan zijn terugkeer. Aan zijn inzet en instelling ontbreekt het in elk geval niet.