De fles laten staan en nuchter blijven. Het is voor Jolanda Huiting (53) de grootste uitdaging in haar leven. Dankzij haar dochter ging bijna drie jaar geleden de knop om. Nu probeert de Alkmaarse andere alcoholverslaafden te inspireren door open en eerlijk haar verhaal te delen. "Het lukte maar niet te stoppen met de drank en ik zag daardoor het leven niet meer zitten."
"Ik ben nu ruim vierendertig maanden clean en sober, voor het eerst van m'n leven", vertelt Jolanda tijdens een wandeling door de Egmonderhout in de Alkmaarse wijk De Hoef. Maar trots dat ze niet meer drinkt, is ze nog niet. "Ik heb zoveel verdriet gedaan, aan m'n kind en m'n moeder."
Tekst gaat verder onder de video.
Jolanda inspireert andere alcoholverslaafden nuchter te blijven - NH Nieuws
Jolanda Huiting was vijftien jaar oud toen ze voor het eerst alcohol dronk. "De eerste biertjes waren op de kermis in De Rijp. Er ging een wereld voor me open: ik was opeens helemaal leuk en niet meer onzeker. Die functie heeft drank daarna nog heel lang voor me gehad."
Toen in 1999 haar vader overleed, raakte Jolanda de grip op haar alcoholgebruik totaal kwijt. "Ik was 28 en ben toen gaan drinken om te verdoven. Ik wist niet hoe ik met mijn verdriet om moest gaan. Ik dacht altijd: ik neem één glas en daar hou ik het bij. Maar dat werden altijd flessen en ik was er de hele dag mee bezig."
Functionerende verslaafde
"Ik zat geen dag zonder drank. Alleen toen ik in verwachting was van mijn dochter. Toen kon ik het wel laten staan. Maar verder was ik een soort functionerende verslaafde: ik werkte, deed mijn boodschappen en had mijn huishouden aan kant, maar begon in de middag met drinken."
"Om 19.00 uur ging het licht uit. Dan had ik genoeg gehad en kon dan de volgende morgen weer 'normaal' aan het werk. Maar het was zo'n vermoeiende toestand, ik werd er ook niet leuk van en was alleen maar met mezelf bezig. Maar ik schaamde me ook echt wel voor m'n drankgebruik."
Sinds 2013 probeert Jolanda te stoppen. "Dat heb ik wel honderd keer gedaan en ben ook honderd keer weer begonnen." En dat dat haar niet lukte, maakte haar doodongelukkig.
"Ik ben de laatste jaren van m'n gebruik elke dag suïcidaal geweest"
Door haar onvermogen om met alcohol te stoppen, viel ze in een diep, zwart gat. "Ik ben de laatste jaren van m'n gebruik elke dag suïcidaal geweest. Want ik wilde niet wat ik deed, maar ik had geen enkel verweer tegen dat glas. Ik zat compleet vast in het web van verslaving."
Ga andere moeder zoeken
"Ik schreeuwde elke avond tegen mijn dochter: laat mij maar gaan, want ik heb er geen zin meer in. Ga maar een andere moeder zoeken, want ik ben er niet geschikt voor. Ik wil stoppen maar het lukt me niet; ik weet niet hoe ik het moet doen."
Uiteindelijk is het Jolanda's dochter die aan de noodrem trekt en sinds 22 maart 2022 is ze van de drank af. Of ze daar ooit trots op denkt te kunnen zijn? "Ik weet het niet, het lijkt me wel leuk. Ik ben nu vooral tevreden, omdat ik keihard werk voor wat ik doe."
Na een maand in een afkickkliniek blijft ze met hulp van haar sponsor en zelfhulpgroepen van de drank af. "Je moet structuur vinden en verbinding zoeken met mensen, want een verslaving maakt je egocentrisch. Ook ben ik gaan mediteren en het leven gaan accepteren zoals het komt."
'Jolanda in herstel'
Daarnaast vertelt ze open en eerlijk over haar herstel van haar verslaving op sociale media. Zo vlogt ze op haar Facebook-account 'Jolanda in herstel' over wat ze meemaakt en voelt. "Ik gooi het allemaal open, geen geheimen meer."
"Ik ben me als ik 's morgens wakker word zó bewust van het feit dat ik nog leef, dat ik clean en sober wakker wordt. Dat ik kan douchen, dat ik te eten heb en op de fiets naar mijn werk mag." Ze werkt nu zo'n vijf jaar als wandelcoach bij een fysiotherapeut.
Ook geeft Jolanda als ervaringsdeskundige lezingen over verslaving en heeft een eigen herstelgroep. "Ik leef één dag tegelijk en ik hoop dat ik nog even mee mag op dit pad dat ik nu bewandel. En dat ik voor andere mensen iets kan betekenen door mijn verhaal te doen."